Wat een lastige periode zitten we in. Het is nog nooit zo moeilijk geweest om alle ballen hoog te houden in de Kinderopvang. We moeten alert zijn op de landelijke richtlijnen en die naleven. Regels, protocollen en afspraken opschrijven die vertellen hoe wij bepaalde richtlijnen in praktijk brengen. Er heel scherp op zijn dat die regels allemaal nageleefd worden door ouders, kinderen, personeel en, als klap op de vuurpijl, wijzigen de regels ook nog eens heel regelmatig. Een dagtaak heb je er aan!
Natuurlijk heeft dit prioriteit want je wilt iedereen veilig houden maar je hebt ook met anderen te maken. Medewerkers die, onbewust, toch even de afstand vergeten. Ouders die iets te lang blijven bij het brengen en/of halen omdat ze vragen hebben. Allemaal heel goed te begrijpen en ik weet zeker dat we bijna allemaal zulke momenten hebben. Even iets te enthousiast zijn en de richtlijnen niet naleven. Het overkomt ons bijna allemaal wel eens (uitzonderingen daargelaten natuurlijk).
Gelukkig boffen we bij Marosa. Medewerkers en ouders werken uitstekend samen en doen er alles aan om corona buiten onze kinderdagverblijf deuren te houden. We houden regelmatig de regels rondom brengen en halen tegen het licht. De manier van werken en overdragen van de kindjes wordt besproken en conclusies getrokken. Werkt het? Gaat er wat fout? Moet dit anders? Hoe moet het dan anders? Waarna e.e.a. wordt aangepast.
We doen het dus serieus en we doen het goed en toch………………kwamen we aan de beurt. Het begon met een aantal ouders die positief getest werden, daarna volgde een kindje en daarna een van onze medewerkers. Het kwam zo ver dat we even, twee dagen, dicht moesten omdat we niet genoeg mensen meer hadden om de groepen te draaien. Gelukkig is het bij deze twee dagen gebleven en zijn alle ons bekende besmettingen alweer aan de beterende hand maar toch….. Het was wel even schrikken.
Wat mij het meest opviel in deze periode en waar ik, ondanks de zorgen die je hier over hebt, toch weer blij van kon worden, was de reactie van onze ouders op het bericht dat we even dicht moesten. Er is er niet eentje geweest die heeft gemopperd of geklaagd. Alleen begripvolle reacties kreeg ik en medeleven met de zieke collega. Hartverwarmend!
Ik wist het al, we hebben een hele leuke groep ouders, kinderen en medewerkers bij Marosa maar nu kon je de saamhorigheid helemaal goed voelen. Ik hoop ook van harte dat het einde echt in zicht komt en we terug gaan naar hoe het was want die afstandelijke, digitale omgang die we nu met elkaar hebben…………niks voor mij!