De afgelopen decennia is er veel veranderd in de Kinderopvang. Ik ben ongeveer 30 jaar geleden begonnen met een Peuterspeelzaal. Niet officieel want daarin werd ik nogal tegengewerkt maar ik liet mij niet tegenhouden. Ik ben gewoon gestart en werd gedoogd zoals dat wel meer gebeurde toen. 18 kinderen in mijn eentje met de hulp van een “meedraaimoeder” was toen heel gewoon. Ik draaide mijn hand er ook niet voor om. Hartstikke leuk vond ik het en over aanmeldingen had ik niet te klagen. Vijf Peuterspeelzalen op een steenworp afstand van elkaar en ik zat vol en had een wachtlijst. Dat konden mijn officiële collega’s niet zeggen.
Van Inspecties had je ook geen last in die dagen. Ze waren er wel, ik weet haar naam nog en zie haar nog zo voor mij staan. Klagen over haar functie. Er was op zoveel plekken zoveel mis en dat schreef ze allemaal op maar met haar rapporten werd niets gedaan. Als ze haar hart weer gelucht had en de koffie op dan ging ze weer.
Dat is nu wel even anders. Ik draai inmiddels geen Peuterspeelzaal meer maar een Kinderdagverblijf. Mijn passie is nog steeds aanwezig en mijn visie op Kinderopvang is ook niet veel veranderd maar het is niet makkelijk om die te blijven volgen. Dat is best een strijd eigenlijk door bemoeienissen van iedereen die hier iets over te zeggen denkt te hebben en dat ook doen. Psychologen en andere deskundigen komen met steeds weer verschillende rapporten over wat goed zou zijn voor heel jonge kinderen en de Overheid heeft inmiddels een woud aan regels over ons uitgestort. Regels die je verplicht bent na te leven en waar je op gecontroleerd wordt. Met de rapporten die nu worden geschreven wordt wel iets gedaan. Ze kunnen je zelfs sluiten!
Opvallend zijn ook de tegenstrijdigheden waar we door de jaren heen mee te maken hebben gekregen. Opvattingen schieten van links naar rechts en we zijn, naar mijn mening, totaal doorgeschoten hierin. Toegegeven, zoals ik begonnen ben, dat kan niet meer, maar het strakke keurslijf waar we nu in zitten door de vele regels waar we ons aan te houden hebben is weer het tegenovergestelde. Om nog maar te zwijgen van de schoolse sfeer waar de Kinderopvang nu naartoe geduwd wordt. Ik gruwel hiervan en blijf mij sterk maken om deze verre van mijn Kinderdagverblijf te houden.
Marosa zal nooit een mini-schooltje worden!
Joke
Eigenaar van Marosa Kindercentrum